اشکت چکید نم نم و باران لقب گرفت

چشم تو ابر و آه تو طوفان لقب گرفت..

از بس که دردهای علی را گریستی

بعد از تو غنچه سر به گریبان لقب گرفت..

بانوی آب های جهان خانه ی تو نیست

این گوشه ای که کلبه ی احزان لقب گرفت..

شش گوشه ی بهشت ضریح حسین توست

آری همان که شاه شهیدان لقب گرفت..

آن شش هزار و ششصد و اندی به جای خود

تنها سه آیه بود که قرآن لقب گرفت..

برخوان « یطعمون » تو دائم نشسته  «دهر»

این سوره «هل اتی علی الانسان » لقب گرفت..

از خانه ی «لیذهب عنکم» شروع شد

نوری که قلب عالم امکان لقب گرفت..

پروانه سوخت پشت دری که.... خدای من

این بود آتشی که گلستان لقب گرفت..؟

بانو! فقط کلید شفاعت به دست توست

هرکس تو را نداشت پشیمان لقب گرفت..

ناموس خلقتی به خداوندی خدا

تنها مزار توست که «پنهان» لقب گرفت..

تسلیت ای امت..

ثبت شده در شنبه 92/1/24 ساعت 9:6 عصر توسط مخاطب خاص نظرات شما () |