چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی ، نه غمگساری

نــه بـــه انتــظار یــــــاری ، نـــه ز یـــــــــار انتــظاری

غــم اگـــر بــــه کـــوه گویـــــم بگــریـــــزد و بـــریـــزد

کــه دگــر بــدیــن گـــرانـی نتــــوان کشیــــد بـــاری

چــــه چـــــــراغ چـشـــــم دارد از شبــــــان و روزان

کـه بــه هفت آسمــــانش نه ستاره ای ست باری

دل من ! چـه حیـــف بـودی که چنیـن ز کار مانـدی

چــه هنـــر به کــار بنــــدم که نمـــانـــد وقـت کاری

نـرسیـــــد آن مـــاهــی کـه بـه تــو پرتـــوی رسـاند

دل آبـگینــــه بشکـن کـــه نمــــــانـــد جــز غبـــاری

همــه عمـــر چشــم بـــودم کـه مگــر گلی بخنــدد

دگــر ای امیـــد خون شــو کـه فـــرو خلیــــد خــاری

سحـرم کشیده خنجر که ، چرا شبت نکشته ست

تـــو بکُش کـه تـــا نیفتـــد دگـــرم بــه شب گــذاری

بـه سرشک همچـو بــاران ز برت چه برخورم من ؟

کــه چــو سنگ تیــره مـانـدی همه عمر بـر مـزاری

چـو بـه زنــــدگان نبـخشی تـــو گنــــاه زنـدگــــانی

بگــــذار تـــــا بمیــــــرد بـــه بـــر تــــو زنــــــده واری

نـه چنــان شکست پشتــم که دوبــاره سر بـر آرم

منــم آن درخت پیـــری کــه نــداشت بــرگ و باری

ســر بی پنـــــاه پیــــری بـــه کنــــار گیـــر و بگـــذر

کــه بـــه غیـــر مـــرگ دیــــر نگشــایــــدت کنـــاری

بــه غــروب ایــن بیـابـــان بنشیــن غـریـب و تنـهــا

بنگــــــر وفــــای یــــاران کــه رهـــــا کننــــد یـــاری

 

"هوشنگ ابتهاج"

ثبت شده در پنج شنبه 92/5/24 ساعت 11:27 صبح توسط مخاطب خاص نظرات شما () |