زیـر خاکستر ذهنـم باقـی ست

آتشی سرکش و سوزنـده هنــوز ..

یــادگاری است ز عشقـی سـوزان

که بودم گــرم و فروزنــده هنــوز ..

عشقی آنگونــه که بنیـــان مــرا

سوخت از ریشـه و خاکستـر کرد

غرق در حیــرتم از اینکـه چــرا

مانــده ام، زنـــــده هنــوز ..

گاهگاهی که دلم می گیـرد

پیش خود می گویـم

آن که جانــم را سوخت

یــاد می آرد از ایـن بنــده هنــوز ..

سخت جانی را ببیـن

کـه نمـردم از هجــر

مـرگ، صــد بــــار بـــه از

بی تــو بــودن بــاشــد ..

گفتم از عشق تـو، من خواهـم مــرد

چون نمـــردم، هستـــم

پیش چشمـــان تــو شرمنـــده هنــوز ..

گرچـه از فــرط غـــرور

بعد تـو لیک پس از آن همــه روز

کس ندیـــده، به لبــم خنــده هنــوز ..

گفته بودنــد که از دل بــرود یـــار، چـو از دیــده بـرفت

روزهـا هست که از دیـــده من رفتــی لیک

دلـم از مهـر تـو نکنــده هنــوز ..

دفتــر عمــر مــرا

دست ایــام، ورقـهـا زده است

زیــر بــار غــم عشق

قــامتــم خــم شـد و پشتــم بشکست

در خیــــالـم امـــا ..

همچنـــان روز نخست

تویـی آن معشـوقـه من هنــوز ..

در قمــار غـم عشق

دل من بــردی و بــا دست تهی

منـ ـم آن عــاشق بـازنــــده هنــوز ..

ثبت شده در چهارشنبه 92/7/17 ساعت 11:47 صبح توسط مخاطب خاص نظرات شما () |