یک عمر قمیشی توی اتاقم فریــــاد زد

 

" هـــی بــازیگــر گـریـــــه نکـن

مــــا هممـــون مثــل همیـــــم

صبح ها که از خواب پا میشیم

نقــ ـاب به صــورت میـزنیــــم "

 

سهم منـم، انگار همین خط خطی هایی هست،

که هر روز بیشتـر و بیشتــر میشن ..

مثل نظرهایی که دیگران بدون اجــازه راجع به بودنــم میدن ..

مثل ثانیه هایی که به عمـرم اضــافه میشن ..

.....

گذشته ها رو مـرور ، و تغییـر رو بین دقیقه هام حس میکنـم ..

این روزهـا، اسمم رو هـم فراموش کردم ..

غریبــه آشنــای مشهور، شخصیت اول زندگیـم شده،

غریبـــه ای از جنس " من " ..

.....

لبخنـدی که ساده، روی لبـام نقش می بست رو چه ساده دزدیـدم ..

شیطنتهـام رو توی این مشغلـه های پوچ گم کردم ..

به قول شاهین کوچ کردم به سرزمین سکوت ..

و تنهـا چیـزی که لبخنـدی به لبـم میـاره

مرور خـاطـرات گذشتـه است ..

لبخنـدی ژوکونـد ..

بـزرگتـــر که میشی، یـاد میگیـری،

چیزی که گذشت، گذشتــه گلم ..

حتی لبخنـــ ـد .. شاید دیگه تکـرار نشـه ..

اما این روزهـا، آرومم ..

رنگ تیــره، مثل این افکار لعنتی مد زندگیـم شده،

اسکار هم سهم من بـود، میگن بازیگر ماهــری شدم ..

.....

 

 بــــــــ ــد شـــــــــ ــدم ..

چـون کسی لیـاقت خـوب بودن رو نـداشت ..

نفهمیـدن اگه خوب بودم، از چیـزی بود به اسم علاقه ..

به اسم آدم بودن ..

به اسم عشق ..

بد شدم؛

به هـــر دلیـلی که تـــو به اون پوزخنـد میـزنی ..

امــا .. پوزخنـد نـداره نازنینــم، درد داره ..

زنـدگی هـم همچنـــان جریان داره، بــا تمــــام خوشـی هـا ..

پیــر شـدم امـا بــزرگ نـــــه ..

ثبت شده در یکشنبه 99/12/17 ساعت 4:0 عصر توسط مخاطب خاص نظرات شما () |