ای شب، به پـاس صحبت دیـریــن، خدای را

بــــا او بگـو حکــــایـت شب زنـــــده داریـــــم

بــــا او بگـو چه می کشــم از درد اشتیــــاق

شایــــد وفـــــا کنــد، بشتــــابـــد به یـــاریــم

ای دل، چنــان بنـــــال که آن ماه نــازنیــــــن

آگــــه شـــود ز رنــج مـن و عشــق پــاک من

هر چنـــد بستــه مـــرگ کمــر بــر هلاک مـن

ای شعــر مـن، بگـو که جدایـی چه می کنـد

کــاری بـکــن که در دل سـنـگـش اثـــر کنــی

ای چنگ غم، که از تـو به جز ناله بر نخـاست

راهی بـــزن که نــاله از ایــن بیشتــــر کنـــی

ای آسمـــــان، بـه ســوز دل مـن گـواه بـــاش

کـز دست غــم به کـوه و بیـابـــان گریـخـتــــم

داری خبر که شب همه شب دور از آن نــگـاه

ماننــــد شمع سوخـتــــــم و اشـک ریختــــم

ای روشنـــــــان عالــــم بـــالا، ستــــــــاره ها

رحمی بـه حال عــاشق خونیـن جگر کنیـــــد

یــا جــــان من ز من بستــــانیــــد بی درنــگ

یـا پـا فــرانهیـــــــد و خـــــدا را خـبــــر کنیـــــد

آری، مگــر خــدا به دل انــــدازدش کــــه مــن

زیـــن آه و نـاله راه به جایـــــی نمی بـــــــرم

جــز نـــاله های تلخ نریــــــزد ز ســــــــاز مـن

از حــــال دل اگـــــر سخنـــی بـــــر لــب آورم

آخــر اگــر پــــــرستش او شــد گنــــــــاه مـن

عذر گناه من، همه، چشمـان مست اوست

تنهــــا نــــه عشــق و زنـــدگـی و آرزوی مـن

او هستـی من است که آینده دست اوست

عمــری مـرا به مهــــر و وفـــا آزمـــوده است

دانـــد مـن آن نیــم که کنــم رو به هــر دری

او نیــــز مایـــل است به عهدی وفــــــا کنـد

امـــا - اگر خــــدا بدهـــد - عمـر دیـگــــری..

"استاد فریدون مشیری"